در آیات قرآن به وجوب آوردن هدایا اشاره شده اما در هیچ آیه ای این هدایا به ذبح چهارپایان محدود یا منحصر نشده است.
هدایا می تواند هم از محصول زمین باشد و هم از چهارپایان:
وَأَتِمُّوا الْحَجَّ وَالْعُمْرَةَ لِلَّهِ فَإِنْ أُحْصِرْتُمْ فَمَا اسْتَيْسَرَ مِنَ الْهَدْيِ وَلَا تَحْلِقُوا رُءُوسَكُمْ حَتَّىٰ يَبْلُغَ الْهَدْيُ مَحِلَّهُ فَمَن كَانَ مِنكُم مَّرِيضًا أَوْ بِهِ أَذًى مِّن رَّأْسِهِ فَفِدْيَةٌ مِّن صِيَامٍ أَوْ صَدَقَةٍ أَوْ نُسُكٍ فَإِذَا أَمِنتُمْ فَمَن تَمَتَّعَ بِالْعُمْرَةِ إِلَى الْحَجِّ فَمَا اسْتَيْسَرَ مِنَ الْهَدْيِ فَمَن لَّمْ يَجِدْ فَصِيَامُ ثَلَاثَةِ أَيَّامٍ فِي الْحَجِّ وَسَبْعَةٍ إِذَا رَجَعْتُمْ تِلْكَ عَشَرَةٌ كَامِلَةٌ ذَٰلِكَ لِمَن لَّمْ يَكُنْ أَهْلُهُ حَاضِرِي الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَاتَّقُوا اللَّهَ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ ﴿البقرة: ١٩٦﴾
و براى الله حجّ و عمره را به پايان رسانيد، و اگر به تنگی مبتلا شدید، آنچه از هدایا ميسر است؛ و تا هدایا به محل نرسيده سر خود را متراشيد؛ و هر كس از شما بيمار باشد يا در سر ناراحتيى داشته باشد به كفاره روزه‌اى بدارد، يا صدقه‌اى دهد، يا قربانيى بكند؛ و چون ايمنى يافتيد، پس هر كس از عمارت کردن به حجّ پرداخت، آنچه از هدایا ميسر است ، و آن كس كه نيافت در هنگام حجّ، سه روز روزه و چون برگشتيد هفت؛ اين ده تمام است. اين براى كسى است كه اهل مسجد الحرام نباشد؛ و از الله بترسيد، و بدانيد كه الله سخت‌كيفر است.
همانطور که در آیه فوق ملاحظه میشود الله بر اساس توان مالی هر فرد وی را به آوردن هدایا مکلف کرده است. بنابراین انسانی که مثلا بدلیل فقر یا حضور در عمارت کردن بیت الله الحرام توان خرید هدایای گران تر را ندارد، هدیه ای که حد استطاعت اوست را تقدیم بیت العتیق میکند.
در هیچ آیه ای از قرآن این هدایا به ذبح کردن چهارپایان محدود نشده است.