تیتر سوال شما خلاف آیات قرآن است:
مطابق آیات قرآن، شیطان (که از جنس جن است) بهیچ عنوان بر زندگی هیچ انسانی "تاثیر" ندارد:
وَمِنَ ٱلنَّاسِ مَن يُجَـٰدِلُ فِى ٱللَّهِ بِغَيْرِ عِلْمٍۢ وَيَتَّبِعُ كُلَّ شَيْطَـٰنٍۢ مَّرِيدٍۢ كُتِبَ عَلَيْهِ أَنَّهُۥ مَن تَوَلَّاهُ فَأَنَّهُۥ يُضِلُّهُۥ وَيَهْدِيهِ إِلَىٰ عَذَابِ ٱلسَّعِيرِ (الحج آیات 3 و 4)
و برخى از مردم در باره الله بدون هيچ علمى مجادله مىكنند و از هر شيطان سركشى پيروى مىنمايند. بر [شيطان] مقرر شده است كه هر كس او را به اتصال گيرد، قطعاً او وى را گمراه مىسازد و به عذاب آتشش مىكشاند.
بنابراین، صرفا کسانیکه از وسوسه های شیطان تبعیت میکنند، مورد اغواء شیطان قرار میگیرند و وسوسه های شیطان هیچ تاثیری بر کسی که خود را ملزم به تبعیت از کلام الله بداند، نخواهد داشت.
در مورد جن:
توانایی جنیان در ایجاد اغواء والقاء وسوسه در قلوب انسان در قرآن بیان شده است:
ٱلَّذِى يُوَسْوِسُ فِى صُدُورِ ٱلنَّاسِ مِنَ ٱلْجِنَّةِ وَٱلنَّاسِ (ناس 5 و 6)
آن كس كه در سينههاى مردم وسوسه مىكند، چه از جنّ و [چه از] انس.»
ایشان برای ایجاد اغواء و وسوسه در سینه ها نیازی به حضور فیزیکی یا ملاقات حضوری با فرد را ندارند. چرا که قرآن فرموده که ایشان با "صوت" خود وسوسه را القاء میکنند و انتقال این صوت به قلوب و صدور انسانها نیاز به حضور فیزیکی یا ملاقات با او آنطور که ما انسانها فکر میکنیم، ندارد:
وَاسْتَفْزِزْ مَنِ اسْتَطَعْتَ مِنْهُم بِصَوْتِكَ وَأَجْلِبْ عَلَيْهِم بِخَيْلِكَ وَرَجِلِكَ وَشَارِكْهُمْ فِي الْأَمْوَالِ وَالْأَوْلَادِ وَعِدْهُمْ وَمَا يَعِدُهُمُ الشَّيْطَانُ إِلَّا غُرُورًا ﴿الإسراء: ٦٤﴾
اضافه بر این:
در قرآن اشاره شده که الله به اذن خودش، گروهی از جنیان را برای استماع قرآن نزد محمدنبی روانه کرد و ایشان در مواجهه با تلاوت قرآن گفتند انصتوا، یعنی "گوش جان فرا دهید" و سپس به سوی قوم خود برای ابلاغ قرآن بازگشتند:
وَإِذْ صَرَفْنَا إِلَيْكَ نَفَرًا مِّنَ الْجِنِّ يَسْتَمِعُونَ الْقُرْآنَ فَلَمَّا حَضَرُوهُ قَالُوا أَنصِتُوا فَلَمَّا قُضِيَ وَلَّوْا إِلَىٰ قَوْمِهِم مُّنذِرِينَ ﴿الأحقاف: ٢٩﴾
و چون تنى چند از جِن را به سوى تو روانه كرديم كه قرآن را بشنوند؛ پس چون بر آن حاضر شدند [به يكديگر] گفتند: «گوش فرا دهيد.» و چون به انجام رسيد، هشداردهنده به سوى قوم خود بازگشتند.
آیه فوق، دلیل روشنی بر وجود "برخورد نزدیک" بین جن و انس است که به اذن الله رخ داده و علت آن برخورد نزدیک را نیز ابلاغ کلام قرآن به جنیان و هشدار دادن به گروه جن از طریق قرآن عنوان کرده است. همانطور که قبل از قرآن، هدایت تورات نیز به گروه جن ابلاغ شده بود:
قَالُوا۟ يَـٰقَوْمَنَآ إِنَّا سَمِعْنَا كِتَـٰبًا أُنزِلَ مِنۢ بَعْدِ مُوسَىٰ مُصَدِّقًۭا لِّمَا بَيْنَ يَدَيْهِ يَهْدِىٓ إِلَى ٱلْحَقِّ وَإِلَىٰ طَرِيقٍۢ مُّسْتَقِيمٍۢ ﴿الأحقاف: 30﴾
گفتند: «اى قوم ما، ما كتابى را شنيديم كه بعد از موسى نازل شده [و] تصديقكننده [كتابهاى] پيش از خود است، و به سوى حق و به سوى راهى راست راهبرى مىكند.
همچنین آیات پیرامون حضور جنیان در محضر سلیمان، پادشاه و نبی اسرائیل موید برخورد نزدیک دیگری بین جن و انس به اذن الله و تحت نظارت الله است:
وَمِنَ ٱلشَّيَـٰطِينِ مَن يَغُوصُونَ لَهُۥ وَيَعْمَلُونَ عَمَلًۭا دُونَ ذَٰلِكَ ۖ وَكُنَّا لَهُمْ حَـٰفِظِينَ (انبیاء 82)
و از شياطين كه براى سلیمان غوص می کردندو كارهايى غير از آن مىكردند، و ما مراقب [حال] آنها بوديم.
نتیجه
1) مخلوقات از نوع جن، هیچگونه تاثیری بر زندگی بنی آدم ندارند، مگر انسانهایی که خود متمایل به وسوسه های جنیان شوند.
2) ندیدن دلیل بر نبودن یا ناتوانی جنیان نیست. توانایی جنیان در ایجاد اغواء و وسوسه در قلوب انسان در قرآن بیان شده است. ایشان برای ایجاد اغواء و وسوسه در سینه ها نیازی به ملاقات حضوری با فرد ندارند. این قدرت از جانب الله به ایشان داده شده است و به همین خاطر است که کلام وحی ایشان را "جن" نامیده است که در فارسی تحت الفظی می شود "جابجاکننده درون".