در تورات و صحف انبیاء:
کلمه הל (هل) در آیه ذیل دلالت به روشنایی ستارگان دارد:
زیرا که ستارگان آسمان و برجهایش روشنایی (הלל) خود را نخواهند داد (صحیفه اشعیا فصل 13 آیه 10)
در قرآن مبین:
در آیه 189 سوره بقره، الاهله بصورت مفرد آمده است: هی مواقیت ... که این با مفرد بودن ستاره جهت یاب کاملا منطبق است»
وَعَلَامَاتٍ وَ بِالنَّجْمِ هُمْ يَهْتَدُونَ ﴿النحل: ١٦﴾
و نشانههايى [ديگر نيز قرار داد]، و آنان به وسيله ستاره راهيابى مىكنند.
مشخص است که النجم همان ستاره قطبی است که یگانه است و موقعیت و قرارگیری آن در فضا برای جهت یابی مورد استفاده دازد.