در تورات می فرماید:
و مریم نبیه، خواهر هارون، دف را به‌دست خود گرفته، و همه زنان از عقب وی دفها گرفته، رقص‌کنان بیرون آمدند. پس مریم در جواب ایشان گفت: «یهوه را بسرایید، زیرا که با جلال مظفر شده است، اسب و سوارش را به دریاانداخت (تورات صحیفه خروج فصل 15 آیات 20 تا 22)
خوانندگی و رقص نیز می تواند بجهت فساد و فحشا باشد یا بجهت تسبیح و شکرگذاری و تقدیر. پس بسته به علت و هدف دارد.
و واقع شد هنگامی که داود از کشتن فلسطینی برمی گشت چون ایشان می‌آمدند که زنان از جمیع شهرهای اسرائیل با دفها و شادی وبا آلات موسیقی سرود و رقص‌کنان به استقبال شاول پادشاه بیرون آمدند (صحیفه اول ساموئل فصل 18 آیه 6)
متاسفانه از این نظر که فرهنگ شکرگذاری عمومی در جوامع شیعه و سنی ناپدید شده و سنت های شیطانی مذاهب (نوحه و گریه و زاری) جایگزین تسبیح و شعف و شکرگذاری از الله شده است، درک برخی آیات امروز برای ما سخت است. اما حقیقت آن چیزی است که در آیات مکتوب است نه آنچکه ما در جامعه می بینیم:
و چون تابوت عهد خداوند وارد شهر داود مي شد، ميکال دختر شاؤل از پنجره نگريست و داود پادشاه را ديد که رقص و وجد مي نمايد، او را در دل خود خوار شمرد (صحیفه اول دواریم، تواریخ فصل 15 آیه 29)
ورود میشکان یا تابوت عهد خداوند به اورشلیم با رقص و شادی و خوانندگی زن و مرد همراه بوده نه با گریه و عزا و ناراحتی و خاک بر سر نمودن!