بله، شیطان همان ابلیس است.
آیات ذیل از قرآن مشخص می نماید که منظور از "عدو" آدم و حوا در باغ عدن، همان شیطان یا ابلیس می باشد:
وَإِذْ قُلْنَا لِلْمَلَائِكَةِ اسْجُدُوا لِآدَمَ فَسَجَدُوا إِلَّا إِبْلِيسَ أَبَىٰ فَقُلْنَا يَا آدَمُ إِنَّ هذا عَدُوٌّ لَّكَ وَ لِزَوْجِكَ فَلَا يُخْرِجَنَّكُمَا مِنَ الْجَنَّةِ فَتَشْقَىٰ إِنَّ لَكَ أَلَّا تَجُوعَ فِيهَا وَلَا تَعْرَىٰ وَأَنَّكَ لَا تَظْمَأُ فِيهَا وَلَا تَضْحَىٰ فَوَسْوَسَ إِلَيْهِ الشَّيْطَانُ قَالَ يَا آدَمُ هَلْ أَدُلُّكَ عَلَىٰ شَجَرَةِ الْخُلْدِ وَمُلْكٍ لَّا يَبْلَىٰ (سوره طه آیات 116 تا 120)
و هنگامى را كه به ملائکه گفتيم: «براى آدم سجده كنيد.» پس، سجده كردند جز ابليس كه سر باز زد پس، گفتيم: «اى آدم، در حقيقت، اين (اشاره به ابلیس) براى تو و همسرت دشمن است، زنهار تا شما را از باغ به در نكند تا تيره‌بخت گردى.» در حقيقت براى تو در آنجا اين است كه نه گرسنه مى‌شوى و نه برهنه مى‌مانى. و اينكه در آنجا نه تشنه مى‌گردى و نه آفتاب‌زده. پس شيطان او را وسوسه كرد، گفت: «اى آدم، آيا تو را به درخت جاودانگى و مُلكى كه زايل نمى‌شود، راه نمايم؟»
ابلیس در لغت (بل) به عملکرد خالی کردن، تهی شدن یا به شدت فوران کردن دلالت دارد.
شیطان در لغت به عملکرد تباه کردن و نابود کردن دلالت دارد.
لذا "شیطان" و "ابلیس" دو عملکرد برای یک مرجع واحد می باشند.
همانطور که صاحب حوت و ذا النون دو عبارت (دو عملکرد) برای ارجاع به یک نفر یعنی یونس می باشند.