و اگر در آنچه بر تو نازل كرده‌ايم ترديد دارى، از آنها كه كتابهای پيش از تو را مى‌خوانند سؤال كن... ﴿سوره يونس: آیۀ ٩٤﴾
+1 امتیاز
بسم الله الرحمن الرحیم.

سلام در قران کریم می خوانیم که:

إِنَّ لَكَ أَلَّا تَجُوعَ فِيهَا وَلَا تَعْرَىٰ (20 | طه - 118)
برای تو این است که در آن گرسنه و برهنه نخواهی شد؛

 

اما در کتاب پیدایش فصل دوم میخوانیم :

25  و آدم‌ و زنش‌ هر دو برهنه‌ بودند و خجلت‌ نداشتند.

 

آیا آنها در جنة برهنه بودند یا نبودند؟
در میان متنی (چند کتاب) بوسیله ی
برچسب گذاری دوباره بوسیله ی

1 پاسخ

+3 امتیاز

در آن زمان تا وقتی ملبس به لباس تقوا (اطاعت از حکم الله) بودند از برهنگی هیچ اطلاعی نداشتند.

وقتی حکم پروردگار را زیرپا گذاشتند، ردای تقوا دریده شد و هر دو "متوجه" برهنگی خود شدند و آنرا با برگهای بهشت پوشاندند:

فَأَكَلَا مِنْهَا فَبَدَتْ لَهُمَا سَوْآتُهُمَا وَطَفِقَا يَخْصِفَانِ عَلَيْهِمَا مِن وَرَقِ الْجَنَّةِ وَعَصَىٰ آدَمُ رَبَّهُ فَغَوَىٰ ﴿طه: ١٢١﴾

پس خوردند از آن پس نمودار شد برای ایشان عورتهای ایشان و آغاز کردند گرد آوردند بر خود از برگهای بهشت و نافرمانی کرد آدم پروردگار خویش را پس زیانکار شد

توضیح بیشتر:

قرار بود که آدم به کار باغ و قانون باغ معطوف باشد:

پس خداوند خدا آدم را گرفت و او را درباغ عدن گذاشت تا کار آن را بکند و آن را محافظت نماید. و خداوند خدا آدم را امرفرموده، گفت: «از همه درختان باغ بی‌ممانعت بخور، اما از درخت معرفت نیک و بد زنهارنخوری، زیرا روزی که از آن خوردی، هرآینه خواهی مرد (تورات صحیفه پیدایش فصل 2 آیات 15 الی 17)

اما وسوسه کننده آدم را "معطوف به نفس خودش" کرد و او را اینطور اغوا کرد که تو از طریق آن درخت وسط باغ به "مقام خدایی" و "مقام دانایی" می رسی:

 بلکه خدا می‌داند درروزی که از آن بخورید، چشمان شما باز شود و مانند خدا عارف نیک و بد خواهید بود (تورات صحیفه پیدایش فصل 3 آیه 5)

این در حالیست که آدم قبلا مثل و مانند خدا بود، یعنی به مانند خدا بر همه چیز مسخر بود، اما آنرا اجر ننهاد:

 و خدا گفت: «آدم را بصورت ما و موافق شبیه ما بسازیم تا بر ماهیان دریا و پرندگان آسمان وبهایم و بر تمامی زمین و همه حشراتی که بر زمین می‌خزند، حکومت نماید (تورات صحیفه پیدایش فصل 1 آیه 26)

 بدینسان وسوسه شیطان "حس زیاده خواهی" حوا و آدم را برانگیخت و شیطان آدم و حوا را به سراب و خیال "خدا شدن، دانا شدن" هدایت کرد. وقتی از میوه آن درخت خوردند، نه تنها به مقام خدایی نرسیدند بلکه معطوف و متوجه عورات خودشان و در نتیجه برهنگی که قبلا از آن بی اطلاع بودند، شدند.

حال بزودی پروردگار به باغ بازخواهد گشت و یوم تغابن آدم و حوا فرا می رسد. تغابن یا همان تعابن از ریشه "عب" می آید و به معنای روزی است که عیب ها آشکار می شود.  با بازگشت الله به باغ، آدم و حوا حالا از دو چیز احساس شرم داشتند:

1) شرم از اینکه می خواستند خداوند را دور زده و از راهی بغیر از راه او و بدور از چشم او، به مقام دانایی و مقام خدایی برسند. 

2) شرم از اینکه شیطان مسبب آگاهی و دانایی از عورات شان شد، دانایی ای که چیزی بغیر از احساس شرم در انسان ایجاد نمی کند !! در حالیکه قبلا تا وقتی که مطیع پروردگار بودند، این برهنگی هیچ خجالت و شرمی را برایشان ایجاد نمی کرد:

يَا بَنِي آدَمَ قَدْ أَنزَلْنَا عَلَيْكُمْ لِبَاسًا يُوَارِي سَوْآتِكُمْ وَرِيشًا وَلِبَاسُ التَّقْوَىٰ ذَٰلِكَ خَيْرٌ ذَٰلِكَ مِنْ آيَاتِ اللَّهِ لَعَلَّهُمْ يَذَّكَّرُونَ ﴿الأعراف: ٢٦﴾

ای فرزندان آدم همانا فرستادیم بر شما جامه که بپوشد عورتهای شما را و ساز و برگی و لباس پرهیزکاری بهتر است این است از آیتهای الله شاید یادآور شوند

بوسیله ی
...