آیا انسان در فاصله بین مرگ و آخرت در برزخ زندگی می کند؟

Question

آیا انسان در فاصله مرگ و اخرت دچار عذاب و پاداش می باشد؟

Comments

دوست گرامی هر سوال باید مشخص و محدود باشد. شما الان چند سوال را یکجا پرسیده اید. دعوت می کنم ابتدا قبل از طرح هر سوال در سایت جستجو کنید. اگر پرسشی که در ذهن دارید قبلا پاسخ داده نشده بود، سوال مشخص و دقیق پیرامون یک مساله (نه چند محور) را بیان کنید. اگر نیاز است می توانید دو سوال مختلف نصب کنید. اما همه سوال ها را یکجا نپرسید. در مورد مساله روح در سایت جستجو کنید. بسیار مطلب پیدا می کنید. تشکر. (سوال شما تصحیح شد).

Answer 1

در قرآن کریم واژۀ برزخ به مرز بین دو چیز اشاره دارد. توجه داشته باشید که معنی برزخ در قرآن بهیچ عنوان به آن افسانه های مضحکی که تشیع و تسنن در کتابها و احادیث و روایات شان دست نویس کرده اند ارتباط ندارد! به آیه ذیل دقت کنید:

النَّارُ يُعْرَضُونَ عَلَيْهَا غُدُوًّا وَعَشِيًّا وَيَوْمَ تَقُومُ السَّاعَةُ أَدْخِلُوا آلَ فِرْعَوْنَ أَشَدَّ الْعَذَابِ ﴿غافر: ٤٦﴾

صبح و شام بر آتش عرضه مى‌شوند، و روزى كه رستاخيز بر پا شود [فرياد مى‌رسد كه:] «فرعونيان را در سخت‌ترين عذاب درآوريد.»

بنابر  صراحت آیه فوق بین دنیای ما و روز رستاخیز مقوله عذاب وجود دارد و ملاحظه می شود که منتسبین به فرعون در حال عذاب شدن هستند و پس از برپایی روز رستاخیز ایشان را به اشد عذاب وارد خواهند کرد. حال به آیه ذیل دقت کنید:

وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْيَاءٌ عِندَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ ﴿آل‌عمران: ١٦٩﴾

هرگز كسانى را كه در راه الله كشته شده‌اند، مرده مپندار، بلكه زنده‌اند كه نزد پروردگارشان روزى داده مى‌شوند.

همچنین مشاهده می شود که مجاهدین در سبیل الله (نه سبیل حدیث و روایات!) در حال حاضر در حال روزی گرفتن از الله هستند و زنده اند! 

بدین ترتیب مشخص می شود که پس از مرگ  جسد به خاک بر میگردد اما الله انفس انسان را می ستاند. بدیهی است که در قرآن اطلاعات بسیار اندکی پیرامون چگونگی عالم بین دنیا و روز رستاخیز ارائه شده و فراتر از آن اطلاعات علم دیگری از غیب بر ما مکشوف نشده است لذا بغیر از رجوع به آیات قرآن و انجیل و تورات هیچ منبع دیگری صلاحیت نظردهی در این زمینه را دارا نمی باشد.

Answer 2

انجیل نیز همانند قرآن به مقوله عذاب یا رحمت پس از مرگ و در فاصله بین دنیا و برپایی قیامت اشاره کرده است:

۱۹شخصی دولتمند بود که ارغوان و کتان می‌پوشید و هر روزه درعیّاشی با جلال بسر می‌برد. ۲۰و فقیری مقروح بود ایلعازر نام که او را بر درگاه او می‌گذاشتند، ۲۱و آرزو می‌داشت که از پاره‌هایی که از خوان آن دولتمند می‌ریخت، خود را سیر کند. بلکه سگان نیز آمده زبان بر زخمهای او می‌مالیدند. ۲۲باری آن فقیر بمرد و فرشتگان، او را به آغوش ابراهیم بردند و آن دولتمند نیز مرد و او را دفن کردند. ۲۳پس چشمان خود را در عالم اموات گشوده، خود را در عذاب یافت، و ابراهیم را از دور و ایلعازر را در آغوشش دید. ۲۴آنگاه به آواز بلند گفت، ای پدر من ابراهیم، بر من ترحّم فرما و ایلعازر را بفرست تا سر انگشت خود را به آب تر ساخته زبان مرا خنک سازد، زیرا در این نار معذبم. ۲۵ابراهیم گفت، ای فرزند به‌خاطر آور که تو در ایّام زندگانی چیزهای نیکوی خود را یافتی و همچنین ایلعازر چیزهای بد را، لیکن او الحال در تسلّی است و تو در عذاب. ۲۶و علاوه بر این، در میان ما و شما ورطه عظیمی است، چنانچه آنانی که می‌خواهند از اینجا به نزد شما عبور کنند، نمی‌توانند و نه نشینندگان آنجا نزد ما توانند گذشت. ۲۷گفت، ای پدر به تو التماس دارم که او را به خانهٔ پدرم بفرستی. ۲۸زیرا که مرا پنج برادر است تا ایشان را آگاه سازد، مبادا ایشان نیز به این مکان عذاب بیایند. ۲۹ابراهیم وی را گفت، موسی و انبیا را دارند؛ سخن ایشان را بشنوند. ۳۰گفت، نه ای پدر ما ابراهیم، لیکن اگر کسی از مردگان نزد ایشان رود، توبه خواهند کرد. ۳۱وی را گفت، هرگاه موسی و انبیا را نشنوند، اگر کسی از مردگان نیز برخیزد، هدایت نخواهند پذیرفت.(لوقا فصل ۱۶)

با توجه به صریح بودن متن آیات فوق از انجیل، معلوم می گردد که عذاب و پاداش قبل از برگزار شدن قیامت نیز وجود دارد. لیکن همانطور که مشاهده شد، مبنای ما برای هرگونه استدلال صرفا باید آیات وحی باشند، ولا غیر.