اینکه آیات تورات و انجیل و قرآن پیرامون پدیده های طبیعی فرازهایی را بیان می کند بدان خاطر است که توجه مخاطب را به اقتدار و قدرت خالق جلب کند تا او متقاعد شده، ایمان آورده و عمل صالح انجام دهد. نه اینکه وی را دنبال یادگیری فیزیک و شیمی و زیست شناسی بفرستد:
اللَّهُ الَّذِي رَفَعَ السَّمَاوَاتِ بِغَيْرِ عَمَدٍ تَرَوْنَهَا ثُمَّ اسْتَوَىٰ عَلَى الْعَرْشِ وَسَخَّرَ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ كُلٌّ يَجْرِي لِأَجَلٍ مُّسَمًّى يُدَبِّرُ الْأَمْرَ يُفَصِّلُ الْآيَاتِ لَعَلَّكُم بِلِقَاءِ رَبِّكُمْ تُوقِنُونَ ﴿الرعد: ٢﴾
الله[همان] كسى است كه آسمانها را بدون ستونهايى كه آنها را ببينيد برافراشت، آنگاه بر عرش استيلا يافت و خورشيد و ماه را رام گردانيد؛ هر كدام براى مدّتى معيّن به سير خود ادامه مى‌دهند. [خداوند] در كار [آفرينش] تدبير مى‌كند، و آيات [خود] را به روشنى بيان مى‌نمايد، تا شما به لقاى پروردگارتان يقين حاصل كنيد.
پس وحی نازل شده در تورات و انجیل و قرآن به شرح خصوصیات پروردگار و تشریح اوامر او و هشدار و بشارت در مورد قیامت می پردازد. این در حالی است که علوم تجربی نه می توانند خصوصیات الله را برای ما آشکار سازند، نه می توانند در مورد قیامت و حسابرسی اظهار نظر کنند و نه می توانند اوامر الله را آشکار سازند.
نتیجه اینکه:
همانطور که بیان شد چیستی و کارایی و دایرۀ علوم تجربی با چیستی و کارایی و دایره وحی هیچ ارتباطی ندارد. در نتیجه اظهار نظرهای انسان در علوم تجربی در مورد چگونگی بوجود آمدن جهان، بهیچ وجه قابل قیاس و مقایسه با پیام وحی که کلام الله می باشد، نیست. اساسا نمی توان این دو را در کنار هم قرار داد یا حتی نسبی مقایسه نمود.