تمامی ادعاهای شما در سوال خلاف متن آیات کتاب ایوب و دیگر کتب الهی منجمله تورات و انجیل و قرآن است:
1) انسان (منجمله ایوب) بازیچه دست خداوند نیست:
خدا گفت: «آدم را بصورت ما و موافق شبیه ما بسازیم تا بر ماهیان دریا و پرندگان آسمان وبهایم و بر تمامی زمین و همه حشراتی که بر زمین می‌خزند، حکومت نماید.» (تورات صحیفه پیدایش فصل 1 آیه 26)
هدف از خلقت انسان مطابق تورات مقدس در فراز به روشنی بیان شده و آن چیزی نیست الا اینکه انسان به مانند خداوند بر همه چیز "حکومت" نماید یا خلیفه خداوند بر روی زمین باشد. بنابراین، طبق تورات خداوند انسان را بجهت بازی و سرگرمی یا سرکار گذاشتن خلق نکرده بلکه هدف از خلقت آسمانها و زمین در آیات قرآن کاملا شرح داده شده است:
وَمَا خَلَقْنَا ٱلسَّمَآءَ وَٱلْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا لَـٰعِبِينَ لَوْ أَرَدْنَآ أَن نَّتَّخِذَ لَهْوًۭا لَّٱتَّخَذْنَـٰهُ مِن لَّدُنَّآ إِن كُنَّا فَـٰعِلِينَ بَلْ نَقْذِفُ بِٱلْحَقِّ عَلَى ٱلْبَـٰطِلِ فَيَدْمَغُهُۥ فَإِذَا هُوَ زَاهِقٌۭ ۚ وَلَكُمُ ٱلْوَيْلُ مِمَّا تَصِفُونَ (انبیاء آیات 16 تا 18)
و آسمان و زمين و آنچه را كه ميان آن دو است به بازيچه نيافريديم.اگر مى‌خواستيم بازيچه‌اى بگيريم، قطعاً آن را از پيش خود اختيار مى‌كرديم. بلكه حق را بر باطل فرو مى‌افكنيم، پس آن را در هم مى‌شكند، و بناگاه آن نابود مى‌گردد. واى بر شما از آنچه وصف مى‌كنيد.
بنابراین، هدف از خلقت آسمان ها و زمین و امثال ایوب و آزمایش شدن او، تحقق وعده الهی و غلبه دائمی حق بر باطل است. این در حالی است که شیطان بدلیل عدم حکمت بر این تصور بود که می تواند این قانون را ملغی کرده و باطل خویش را بر حق الهی پیروز و چیره گرداند!
2) شیطان شرطی با خدا نبست! بلکه خرفتی و بی حکمتی خودش را هر بار نمایان ساخت:
آیات صحیفه ایوب روشن می سازد که ایوب مردی خداترس است! بنابر همین اصل کسی که خداترس باشد، بهیچ وجه از شیطان شکست نخواهد خورد. اگرچه خداوند 2 بار در آیات صحیفه ایوب به خداترسی ایوب اشاره میکند، لیکن شیطان بدون توجه و بدون درک این ویژگی "خداترس بودن"، لاف زده و ادعاهای باطل میکند و مدعی میشود که دارایی و ثروت و سلامتی سبب قوت ایوب است. خداوند نیز هر بار برای روشن شدن حقیقت، به شیطان مجال می دهد، لیکن هر بار که می گذرد، ویژگی خداترسی ایوب بیشتر مشخص می شود و از آن سمت حماقت و لجاجت شیطان بر منطق توخالی خود نیز افزایش می یابد:
«آیا در بنده من ایوب تفکر کردی که مثل او در زمین نیست؟ مرد کامل و راست و خداترس که از گناه اجتناب میکند (صحیفه ایوب فصل 1 آیه 8)
«آیا در بنده من ایوب تفکر نمودی که مثل او در زمین نیست؟ مرد کامل و راست و خداترس که از بدی اجتناب می‌نماید و تا الان کاملیت خود را قایم نگاه می‌دارد، هرچند مرا بر آن واداشتی که او را بی‌سبب اذیت رسانم (صحیفه ایوب فصل 2 آیه 3)
3) درد ایوب (خلاف اظهارات شما در سوال) دقیقا به حکمت متعالیه خداوند مرتبط است:
اظهار شما در سوال کاملا خلاف فصول 1 و 2 صحیفه ایوب است بطوریکه در آیات این فصول صریحا مشخص می گردد که یهوه از روی ابلاغ حکمت خود، آزمایش ایوب را رقم می زند تا "خداترسی" و "کاملیت" فرد خداترس در برابر کید شیطان کاملا هویدا گردد.
4) بیگناهان مورد آزمایش (نه انتقام) واقع می شوند:
مخلص پیام آیات صحیفه ایوب این است که انسان (چه با گناه، چه بی گناه) توسط پروردگار مورد آزمایش قرار می گیرد و کسانیکه صبر کرده و تقوا پیشه کنند و خداترس باشند از هر فراز و نشیبی به سلامتی عبور خواهند کرد و در پیشگاه الهی روسفید خواهند بود. پس دلیل ابتلاء به آزمایش ها، بهیچ وجه الزاما گناهان فرد نیست. بلکه فرد کاملی چون ایوب نیز مورد آزمایش قرار میگیرد و این آزمایش صرفا یک آزمایش است نه یک انتقام یا کفاره گناهان! (رجوع به کل آیات کتاب ایوب)
نتیجه:
تمامی مفروضات شما در سوالی که طرح کرده اید با آیات قرآن و تورات و انجیل در تضاد است و نشان از آن دارد که حوصله مطالعه آیات صحیفه ایوب را نداشته اید. چرا که دقیقا اظهارات همان دوستان ایوب را به نوع دیگری طرح کرده اید. در حالیکه تورات و قرآن به ما می آموزند که هر کس فارغ از صالح یا ناصالح بودن ممکن است مورد آزمایش و ابتلاء قرار گیرد و این نه ربطی به انتقام الهی از او دارد نه کفاره گناهان اوست. بلکه صرفا یک آزمایش است:
وَلَنَبْلُوَنَّكُم بِشَيْءٍ مِّنَ الْخَوْفِ وَالْجُوعِ وَنَقْصٍ مِّنَ الْأَمْوَالِ وَالْأَنفُسِ وَالثَّمَرَاتِ وَبَشِّرِ الصَّابِرِينَ ٱلَّذِينَ إِذَآ أَصَـٰبَتْهُم مُّصِيبَةٌۭ قَالُوٓا۟ إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّآ إِلَيْهِ رَ‌ٰجِعُونَ أُو۟لَـٰٓئِكَ عَلَيْهِمْ صَلَوَ‌ٰتٌۭ مِّن رَّبِّهِمْ وَرَحْمَةٌۭ ۖ وَأُو۟لَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلْمُهْتَدُونَ ﴿البقرة: ١٥٥ تا 157﴾
و قطعاً شما را به چيزى از ترس و گرسنگى، و كاهشى در اموال و جانها و محصولات مى‌آزماييم؛ و شكيبايان را مژده ده [همان] كسانى كه چون مصيبتى به آنان برسد، مى‌گويند: «ما از آنِ خدا هستيم، و به سوى او باز مى‌گرديم.» بر ايشان درودها و رحمتى از پروردگارشان [باد] و راه‌يافتگان [هم] خود ايشانند
آنگاه ایوب برخاسته، جامه خود را درید وسر خود را تراشید و به زمین افتاده، سجده کرد 21 و گفت: «برهنه از رحم مادر خود بیرون آمدم وبرهنه به آنجا خواهم برگشت؛ خداوند داد و خداوند گرفت و نام خداوند متبارک باد.» 22 دراین همه، ایوب گناه نکرد و به خدا جهالت نسبت نداد. (صحیفه ایوب فصل 1 آیات 20 تا 22)