اولا قرآن دلیل وجود انواع قربانی ها در تورات را بیان فرموده:
وَلِكُلِّ أُمَّةٍ جَعَلْنَا مَنسَكًا لِّيَذْكُرُوا اسْمَ اللَّهِ عَلَىٰ مَا رَزَقَهُم مِّن بَهِيمَةِ الْأَنْعَامِ فَإِلَٰهُكُمْ إِلَٰهٌ وَاحِدٌ فَلَهُ أَسْلِمُوا وَبَشِّرِ الْمُخْبِتِينَ ﴿الحج: ٣٤﴾
و براى هر امتى مناسكى قرار داديم، تا نام الله را بر چهارپایانی كه روزى آنها گردانيده ياد كنند. پس [بدانيد كه] خداى شما خدايى يگانه است، پس به [فرمان] او گردن نهيد. و فروتنان را بشارت ده.
بر اساس آیه فوق، این الله است که مناسک قربانی کردن چهارپایان در تورات را مشخص کرده و اینکه هر امتی می بایست بر اساس کتاب خویش، به آن مناسک گردن نهد تا فروتنانه احکام و دستورات الله اطاعت شوند. قرآن در آیه ای دیگر صریحا می فرماید که قربانی کردن چهارپایان فربه برای الله، از "شعائر الله" است و کسانیکه شعائر الله را خاصالنه برای الله پاس می دارند، تقوای قلب خویش را ابراز می کنند:
وَالْبُدْنَ جَعَلْنَاهَا لَكُم مِّن شَعَائِرِ اللَّهِ لَكُمْ فِيهَا خَيْرٌ فَاذْكُرُوا اسْمَ اللَّهِ عَلَيْهَا صَوَافَّ فَإِذَا وَجَبَتْ جُنُوبُهَا فَكُلُوا مِنْهَا وَأَطْعِمُوا الْقَانِعَ وَالْمُعْتَرَّ كَذَٰلِكَ سَخَّرْنَاهَا لَكُمْ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ ﴿الحج: ٣٦﴾
و چهارپایان فربه را براى شما از [جمله] شعاير خدا قرار داديم: در آنها براى شما خير است. پس نام خدا را بر آنها -در حالى كه برپاى ايستاده‌اند- ببَريد و چون به پهلو درغلتيدند از آنها بخوريد و به تنگدست [سائل] و به بينوا[ى غير سائل ]بخورانيد. اين گونه آنها را براى شما رام كرديم، اميد كه شكرگزار باشيد.
ثانیا، آنچکه یهوه الله می پسندد، خضوع و خشوع است نه آوردن انواع قربانی!
خداوندا لبهایم را بگشا تا زبانم تسبیح تو را اخبار نماید. 16 زیرا قربانی را دوست نداشتی و الا می‌آوردم، قربانی سوختنی را پسند نکردی. 17 قربانی های خدا، روح شکسته است. خدایا دل شکسته و کوبیده را خوار نخواهی شمرد (صحیفه مزامیر فصل 51 آیات 15 تا 17)
مطابق آیات فوق از صحیفه مزامیر (زبور)، نه جنباندن گوشت یا خوشه های گندم هدف تورات است و نه سوزاندن پی و چربی گاو و گوسفند و بز یا خوشه های جو بر روی آتش! آنچکه مقبول خداوند است، تقوایی است که از آن به دل شکسته و کوبیده در برابر خداوند تعبیر شده است.
نتیجه
همانطور که قرآن فرموده است تمامی دستورات تورات شامل (انواع قربانی کردن ها) از شعائر الله است و این الله است که مناسک مختلفی (از جمله انواع قربانی) را برای هر امتی در تورات و انجیل و قرآن مشخص فرموده است. هدف از آوردن انواع قربانی در قرآن و تورات، سنجش میزان پایبندی انسان به کلام الهی می باشد. یهوه الله، نه به سوزاندن گوشت علاقه دارد، نه به جنباندن بافه های گندم و جو. بلکه میزان علاقمندی و پایبندی انسان به اجرای احکام کلام وحی و خضوع و خشوع در برابر تورات و انجیل و قرآن را مد نظر دارد. بنابراین تمامی دستورات تورات شامل (انواع قربانی کردن ها) از شعائر الله است و هر کس که شعائر الله را پاس بدارد، تقوای قلبی اش را به خداوند ابراز کرده است:
ذَٰلِكَ وَمَن يُعَظِّمْ شَعَائِرَ اللَّهِ فَإِنَّهَا مِن تَقْوَى الْقُلُوبِ ﴿الحج: ٣٢﴾
اين است [فرايض خدا] و هر كس شعاير الله را بزرگ دارد در حقيقت، آن [حاكى] از پاكى دلهاست.