آیه 91 سوره انعام، به کسانی اشاره دارد که پی مهندسی افکار عمومی با تکنیک ابداء و اخفاء بوده اند. قرآن فرموده که آنان برخی آیات را که به سود خود می دانستند، ابداء می کردند (یعنی آن آیات را برای مردم طرح می کردند) و بیشتر آیات را که قطعا به ضرر خود می دانستند اخفاء می نمودند. به زبان ساده آیه در مورد کسانی است که بصورت سلیقه ای به کلام تورات و انجیل میپرداختند و صرفا آیات بی خطر تورات و انجیل را که برای نظام حاکمه آن زمان مشکلی ایجاد نمی کرد، بیان میکردند و مابقی آیات را که با مقاصد خودشان در تخالف بود، مخفی می نمودند، در حالیکه همین پروردگار بود که بواسطه تعلیم خود در تورات ایشان را از جهالت آزاد ساخته بود:
...تجْعَلُونَهُ قَرَاطِيسَ تُبْدُونَهَا وَتُخْفُونَ كَثِيرًا وَعُلِّمْتُمْ مَا لَمْ تَعْلَمُوا أَنْتُمْ وَلَا آبَاؤُكُمْ .... ﴿۹۱﴾
لازم به ذکر است که این تکنیک امروز نیز در بیشتر کشورهای به اصطلاح مذهبی جهان در حال اجراست و در خصوص قرآن نیز اجرا می شود. البته قرآن به "ابداء" و "اخفاء" آیات وحی توسط کافران بنی اسرائیل در آیات 93 و 94 سوره آل عمران (و آیات دیگر) اشاره فرموده که این آیات شرح کاملی بر آیه مورد سوال شماست:
كُلُّ الطَّعَامِ كَانَ حِلًّا لِّبَنِي إِسْرَائِيلَ إِلَّا مَا حَرَّمَ إِسْرَائِيلُ عَلَىٰ نَفْسِهِ مِن قَبْلِ أَن تُنَزَّلَ التَّوْرَاةُ قُلْ فَأْتُوا بِالتَّوْرَاةِ فَاتْلُوهَا إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ فَمَنِ ٱفْتَرَىٰ عَلَى ٱللَّهِ ٱلْكَذِبَ مِنۢ بَعْدِ ذَ‌ٰلِكَ فَأُو۟لَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلظَّـٰلِمُونَ ﴿آل‌عمران: ٩٣ و 94﴾
همه خوراكيها بر فرزندان اسرائيل حلال بود. جز آنچه پيش از نزول تورات، اسرائيل [=يعقوب] بر خويشتن حرام ساخته بود. بگو: «اگر راست مى‌گوييد، تورات را بياوريد و آن را بخوانيد.» پس كسانى كه بعد از آن، بر الله دروغ بندند، آنان خود ستمكارانند.
توجه به آیات فوق نکات ذیل را آشکار می گرداند:
1) قرآن، ملاک صدق بنی اسرائیل را رجوع به تورات و تلاوت و بررسی آیات تورات می داند
2) قرآن فرموده چنانچه پس از رجوع به تورات، هرکس از اطاعت سر باز زند، وی ظالم است
3) آیه فوق مشخص می کند که کافران بنی اسرائیل تمایلی به رجوع به تورات نداشتند و بیشتر در صدد دروغ بافی بودند
نتیجه
به شهادت آیات متعدد قرآن، در زمان نزول قرآن، تورات مقدس بین بنی اسرائیل موجود بود. لیکن گروهی بجای آوردن و تلاوت کردن تورات به کار دروغ پردازی اشتغال داشتند! یعنی بجای ابداء تورات (یعنی آوردن و تلاوت کردن آن) به مخفی کردن کلام وحی می پرداختند (اخفاء) تا صرفا آیاتی را که به سودشان بود در جامعه طرح کرده و بهره برداری کنند. این در حالی است که قرآن دستور به ابداء و بیان کردن کلام وحی را داده است:
إِنَّ الَّذِينَ يَكْتُمُونَ مَا أَنزَلْنَا مِنَ الْبَيِّنَاتِ وَالْهُدَىٰ مِن بَعْدِ مَا بَيَّنَّاهُ لِلنَّاسِ فِي الْكِتَابِ أُولَٰئِكَ يَلْعَنُهُمُ اللَّهُ وَيَلْعَنُهُمُ اللَّاعِنُونَ ﴿البقرة: ١٥٩﴾
كسانى كه نشانه‌هاى روشن، و رهنمودى را كه فرو فرستاده‌ايم، بعد از آنكه آن را براى مردم در كتاب توضيح داده‌ايم، نهفته مى‌دارند، آنان را الله لعنت مى‌كند، و لعنت‌كنندگان لعنتشان مى‌كنند.