مطابق صحیفه امثال، این "کلام الله" است که حاوی حکمت می باشد:
12 من حکمتم و در زیرکی سکونت دارم، و معرفت تدبیر را یافته‌ام .....مشورت و حکمت کامل از آن من است. من فهم هستم و قوت از آن من است. 15 به من پادشاهان سلطنت می‌کنند، و داوران به عدالت فتوا می‌دهند. 16 به من سروران حکمرانی می‌نمایند و شریفان و جمیع داوران جهان (صحیفه امثال فصل 8 آیات 12 تا 16)
در صحیفه دانیال نیز در آیه ای می فرماید:
و دانیال متکلم شده، گفت: «اسم خدا تا ابدلاباد متبارک باد زیرا که حکمت و توانایی از آن وی است (صحیفه دانیال فصل 2 آیه 20)
در قرآن نیز بارها اشاره شده که این کلام الله یعنی کتابی که الله نازل کرده، است که صرفا حاوی حکمت می باشد:
وَالْقُرْآنِ الْحَكِيمِ ﴿يس: ٢﴾
الر كِتَابٌ أُحْكِمَتْ آيَاتُهُ ثُمَّ فُصِّلَتْ مِن لَّدُنْ حَكِيمٍ خَبِيرٍ ﴿هود: ١﴾
فَالْحُكْمُ لِلَّهِ الْعَلِيِّ الْكَبِيرِ ﴿غافر: ١٢﴾
نتیجه
حکمت، صرفا، از دهان الله صادر می گردد و این کلام الله است که حاوی حکمت است. در سوره اسراء وقتی که الله از آیات 23 تا 38 دستورات متعددی را به مومنین سفارش می کند، سپس می فرماید:
ذَٰلِكَ مِمَّا أَوْحَىٰ إِلَيْكَ رَبُّكَ مِنَ الْحِكْمَةِ وَلَا تَجْعَلْ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ فَتُلْقَىٰ فِي جَهَنَّمَ مَلُومًا مَّدْحُورًا ﴿الإسراء: ٣٩﴾
اين [سفارشها] از حكمتی است كه پروردگارت به تو وحى كرده است، و با خداى يگانه صاحب قدرت ديگر قرار مده، و گرنه حسرت‌زده و مطرود در جهنم افكنده خواهى شد.
و لذا کاملا روشن می گردد که منظور از حکمت همین دستورات احکام و فرایضی است که الله انسان را بدان سفارش کرده است.