قرآن و کتب من قبل می فرمایند که منافقان و کافران می توانند از طریق طلب استغفار از الله و از رسول (سخنگوی الله) طلب برکت و بخشایش کنند. پس:
1) در دوران حیات پیامبر، منافقان و کافران نمی توانند از غیر الله و غیر از رسول طلب استغفار کنند:
وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ تَعَالَوْا يَسْتَغْفِرْ لَكُمْ رَسُولُ اللَّهِ لَوَّوْا رُءُوسَهُمْ وَرَأَيْتَهُمْ يَصُدُّونَ وَهُم مُّسْتَكْبِرُونَ ﴿المنافقون: ٥﴾
و چون به آنها گفته شود: بياييد تا رسول الله برايتان آمرزش بخواهد، سرهاى خود را بر مىگردانند، و مىبينى كه آنها متكبرانه روى بر مىتابند
2) رسول می میرد اما الله نمی میرد، پس منافقان و کافران بعد از مرگ رسول باید مستقیما از الله طلب استغفار نمایند:
قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَىٰ أَنفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِن رَّحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ ﴿الزمر: ٥٣﴾
بگو: اى بندگان من كه بر خويشتن زيادهروى روا داشتهايد! از رحمت الله مأيوس نشويد. همانا الله همه گناهان را مىآمرزد، كه او خود آمرزندهى مهربان است
3) مومنین و مومنان که به الله و رسول ایمان دارند موظف به دعا و طلب استغفار برای خود و دیگر مومنان (نه مشرکان) هستند:
مَا كَانَ لِلنَّبِيِّ وَالَّذِينَ آمَنُوا أَن يَسْتَغْفِرُوا لِلْمُشْرِكِينَ وَلَوْ كَانُوا أُولِي قُرْبَىٰ مِن بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّهُمْ أَصْحَابُ الْجَحِيمِ ﴿التوبة: ١١٣﴾
پيامبر و كسانى كه ايمان آوردهاند حق ندارند براى مشركان- پس از آن كه برايشان آشكار گرديد كه آنها اهل دوزخند- طلب آمرزش كنند، هر چند اگر از نزدیکان باشند!
نتیجه:
با استناد به آیات فوق افراد مومن بهیچ عنوان نمی توانند از غیر الله طلب استغفار نمایند، چرا که الله فرموده که دعای دعا کننده را وقتی که الله را بخواند اجابت می کند:
وَإِذَا سَأَلَكَ عِبَادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيبٌ أُجِيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ فَلْيَسْتَجِيبُوا لِي وَلْيُؤْمِنُوا بِي لَعَلَّهُمْ يَرْشُدُونَ ﴿البقرة: ١٨٦﴾
و چون بندگان من از تو در بارهى من بپرسند، همانا من نزديكم و دعاى دعا كننده را وقتى كه مرا بخواند پاسخ مىدهم، پس آنها نيز دعوت مرا اجابت كنند و به من ايمان بياورند، باشد كه راه يابند
برای همین است که تمامی موارد طلب استغفار از یک انسان در قرآن و کتب من قبل، محدود به طلب استغفار از رسول الله است که آن نیز به معنای پذیرفتن پیام رسول (سخنگوی الله) اهمیت دارد و لاغیر. باید توجه کرد که مشرکین اساسا در مورد مساله استغفار دید متفاوتی را دارند و فلسفۀ توسل در دین اسلام سراپا باطل و حرام است.