چرا آدم و حوا نباید از درخت حیات هم میخوردند؟

Question

مطابق آیه ذیل: و خداوند خدا گفت، همانا انسان مثل یکی از ما شده است، که عارف نیک و بد گردیده. اینک مبادا دست خود را دراز کند و از درخت حیات نیز گرفته بخورد، و تا به ابد زنده ماند چرا خداوند از خوردن از درخت حیات و تا زنده ماندن انسان ها تا این حد بر حذر بود؟

Answer 1

متاسفانه  ترجمه فارسی این چنین القا میکند که یهوه از خوردن آدم از درخت زندگی میترسد چون اینگونه ترجمه شده: 

مبادا ... 

مانند اینکه بگوییم : مبادا این لیوان بیفتد وبشکند.

اما داستان چیز دیگری است.

میدانیم که خداوند انسان را برای زندگی جاودان وحیات ابدی خلق کرده بود. بهمین خاطر هم  به زبان تشبیهی این فصل میخوانیم که درباغ عدن ،درخت حیات نیز خلق شده است ومسلما آدم نیز  درصورت زندگی دراین باغ طبق خواست الهی ازدرخت حیات میخورد و تا به ابد زنده میماند. همه اینها بشرطی بود که آدم شریعت مقرر شده توسط الله را عمل کند. 

اما او تخطی کرده وازدرخت معرفت میخورد درنتیجه خداوند هم برای تنبیه ،اورا ازحق داشتن حیات ابدی محروم میکند اما کلیه این ماجرا درغالب داستانی زیبا وتشبیهی بیان شده بطوریکه میخوانیم خداوند فرموده : مبادا ... 

پس منظور این جمله با خواندن کل داستان اینچنین میشود که انسان نباید حیات ابدی داشته باشد ونباید از درخت حیات بخورد.

همانطور که درترجمه سایت انجمن یهودیان ایران اصلا واژه مبادا بکار نرفته است:

خداوند خالق گفت اینك آدم مانند فردی شده است كه از او تشخیص نیك و بد برآید. می‏رود كه دستش را دراز كند و از درخت زندگی هم بردارد و بخورد و تا ابد زنده باشد.

پس معلوم شد که این شبهه ناشی از درک اشتباه متن تورات برطبق قواعد زبان فارسی واستوار بر واژه مبادا است . درحالیکه درک ما ازمتن باید براساس  بررسی تطبیقی باشد نه صرفا تکیه و سواستفاده از ترجمه ای خاص.

Comments

ممنون بابت توضیحات کامل شما

Answer 2

برای پاسخ به این سوال به نکات ذیل توجه فرمایید:

1) آدم و همسر او بواسطه تخطی از دستور الهی، از درخت معرفت نیک و بد باغ عدن تناول کردند. اما نه تنها خوردن میوه آن درخت ایشان را به یک "عارف" مبدل نکرد، بلکه هر دو تبدیل به سمبل خودسری، طغیان و تخطی از دستورات خداوند شدند. بنابراین، خوردن از درخت معرفت نیک و بد، بجز رسوایی و روسیاهی ارمغانی برای آدم و زن او نیاورد. 

2) حال که آدم و حوا بعنوان دو عنصر خودسر و طغیانگر، این پتانسیل را از خود نشان داده اند که روی خطوط قرمز پا بگذارند، بیم این است که ایشان بار دیگر اغواء شده و با این تصور که درخت حیات، حیات ابدی می بخشد، از میوه آن نیز تناول کنند. در اینصورت ایشان در پیشگاه خداوند بطور مضاعف رسوا و روسیاه خواهند شد. 

نتیجه

خداوند، آدم و همسر او را از باغ عدن اخراج کرد و دروازه باغ را نیز با نگاهبانانی که میگمارد محافظت کرد تا مبادا (و دقیقا مبادا) این انسان خودسر و طغیانگر و خاطی، مجددا خطای خود را تکرار کند. به عبارت دیگر، خداوند همچون پدری مهربان، به پیشگیری از وقوع جرم جدیدی توسط آدم و همسرش، می پردازد تا مبادا کار از این هم بدتر شود:

پس آدم را بیرون کرد و به طرف شرقی باغ عدن، کروبیان را مسکن داد و شمشیرآتشباری را که به هر سو گردش می‌کرد تا طریق درخت حیات را محافظت کند (تورات صحیفه پیدایش فصل 3 آیه 24) 

Comments

ممنون بابت پاسختان.
اما چرا درخت،معرفت نیک و بد نام دارد اگر واقعا چنین نیست؟و در مورد درخت حیات اولا چرا این نام را داشت و چرا خداوند مانند درخت معرفت ممنوعیتی برای آن قرار نداده بود؟و حالا مبادا...