کتاب غلاطیان و کلا کتاب هایی که پس از انجیل به کلام الهی اضافه شده اند، دست نوشته بشر هستند و جزو کلام الهی اصلا محسوب نمی شوند!
همین ادعای کتاب غلاطیان که پارسایی و رستگاری به اعمال شریعت نیست، یک تحریف در دین است که با متن صریح انجیل صد در صد در تناقض است:
21 «نه هر‌که مرا "آقا، آقا" گوید داخل ملکوت آسمان گردد، بلکه آنکه اراده پدر مرا که در آسمان است به‌جا آورد. 22 بسا در آن روز مرا خواهند گفت: "آقا، آقا، آیا به نام تو نبوت ننمودیم و به اسم تو دیوها را اخراج نکردیم و به نام تو معجزات بسیار ظاهرنساختیم؟" 23 آنگاه به ایشان صریح خواهم گفت که "هرگز شما را نشناختم! ای بدکاران از من دور شوید!" 24 «پس هر‌که این سخنان مرا بشنود و آنها رابه‌جا آرد، (انجیل صحیفه متی فصل 7 آیات 21 تا 24)
همانطور که ملاحظه می شود، اصل و مبنای رستگاری در آیات فوق از انجیل، "عمل به فرایض خداوند" عنوان شده است. در آیات فوق اشاره کرده که اگر کسی به مسیح ایمان بیاورد و حتی معجزات بسیار بواسطه ایمان خود بر روی زمین انجام دهد، اما شریعت و کلام الهی را رعایت نکند، به جهنم ریخته خواهد شد!
علاوه می فرماید:
زیرا هر‌که اراده پدر مرا که در آسمان است به‌جا آورد، همان برادر و خواهر و مادر من است.» (انجیل صحیفه متی فصل 12 آیه 50)
بنابراین، سنگ محک اخوت با آیین مسیح نیز، عمل به شریعت خداوند است نه صرف ایمان آوردن لسانی!
نتیجه
انجیل متشکل از 4 صحیفه با نام های متی، لوقا، مرقس و یوحنا است. این چهار صحیفه انجیل، تنها کلام واحد و متصدق الهی است که پس از رفعت مسیح عیسی بن مریم نازل شده است. مابقی آنچکه امروز در عهد جدید به عنوان کتاب هایی چون اعمال و نامه های پولوس و مکاشفه می شناسیم، تحریفات و مجعولاتی است که پس از سیصد سال به انجیل اضافه شده که البته خط به خط آن کتاب ها با انجیل در تناقضات آشکار است. لذا توصیه اکید من آن است که صرفا چهار صحیفه انجیل را مطالعه فرمایید و از مطالعه مابقی عهدجدید که دست نبشته انسانهاست خودداری کنید.