ایمان سلیمان به "وهاب" بودن خداوند سبب شده است که سلیمان بزرگترین خواسته ها را داشته باشد و مطمئن به اجابت شدن آن باشد.
قَالَ رَبِّ اغْفِرْ لِي وَهَبْ لِي مُلْكًا لَّا يَنبَغِي لِأَحَدٍ مِّن بَعْدِي ۖ إِنَّكَ أَنتَ الْوَهَّابُ [٣٨:٣٥]
گفت: اى پروردگار من، مرا بيامرز و مرا مُلكى عطا كن كه پس از من كسى سزاوار آن نباشد، كه تو بخشاينده‌اى.
و در ادامه آیه میبینیم که خداوند او را اجابت کرده است و "ملکی" به وی داده که به هیچ کس دیگر غیر از او نداده است.
فَسَخَّرْنَا لَهُ الرِّيحَ تَجْرِي بِأَمْرِهِ رُخَاءً حَيْثُ أَصَابَ [٣٨:٣٦]
پس باد را رام او كرديم كه به نرمى هر جا كه آهنگ مى‌كرد، به فرمان او مى‌رفت.
وَالشَّيَاطِينَ كُلَّ بَنَّاءٍ وَغَوَّاصٍ [٣٨:٣٧]
و ديوان را، كه هم بنّا بودند و هم غوّاص.
وَآخَرِينَ مُقَرَّنِينَ فِي الْأَصْفَادِ [٣٨:٣٨]
و گروهى ديگر را، كه همه بسته در زنجير او بودند.
هَٰذَا عَطَاؤُنَا فَامْنُنْ أَوْ أَمْسِكْ بِغَيْرِ حِسَابٍ [٣٨:٣٩]
اين عطاى بى‌حساب ماست خواهى آن را ببخش و خواهى نگه دار.