بنیان "س" و "ل" (סל) در لسان وحی به عملکرد "بافتن و تنیدن و پیوسته کردن" و هر آنچکه به این واسطه ایجاد شود دلالت دارد:
וירא שר האפים כי טוב פתר ויאמר אל יוסף אף אני בחלומי והנה שלשה סלי חרי על ראשי (تورات صحیفه پیدایش فصل 40 آیه 16)
اما چون رئیس خبازان دید که تعبیر، نیکوبود، به یوسف گفت: «من نیز خوابی دیده‌ام، که اینک سه سبد نان سفید بر سر من است
در آیه فوق مترجم این عملکرد را با توجه به فحوای آیه به "سبد" که از بافتن و تنیده شدن ایجاد می شود برگردان کرده است.
در قرآن نیز بنیان "س" و "ل" در عملکرد آنچه تنیده شده ظاهر گشته است:
إِذِ الْأَغْلَالُ فِي أَعْنَاقِهِمْ وَالسَّلَاسِلُ يُسْحَبُونَ ﴿غافر: ٧١﴾
هنگامى كه غلها در گردنهايشان [افتاده] و [با] زنجيرها كشانيده مى‌شوند،
یا در نمونه ای دیگر:
ثُمَّ فِي سِلْسِلَةٍ ذَرْعُهَا سَبْعُونَ ذِرَاعًا فَاسْلُكُوهُ ﴿الحاقة: ٣٢﴾
پس در زنجيرى كه درازى آن هفتاد گز است وى را در بند كشيد.
ملاحظه می شود که در هر دو آیه فوق، کلمات مشتق شده از ریشه سین و لام به عملکرد آنچه "پیوسته و بافته" است دلالت دارد.
نتیجه
واژۀ سله (סלה) از بنیان سل (סל) مشتق شده و در بسیاری از آیات زبور و همچنین سه آیه از صحیفه حبقوق نبی، ظاهر شده است. بررسی عملکرد ریشه سل در آیات لسان وحی نشان داد که سله به عملکرد "پیوستن و تنیدن" دلالت دارد. بنظر می رسد که برگردان فارسی آن به "آمیخته شدن و تصدیق" کلام قبل آن دلالت دارد. به مانند نمونه آیه ذیل:
خدا از تیمان آمد و قدوس از جبل فاران، سله! جلال اوآسمانها را پوشانید و زمین از تسبیح او مملو گردید (صحیفه حبقوق فصل 3 آیه 3)
برگردان پیشنهادی بنده در خصوص واژۀ سله عبارت " هر آینه" یعنی "به یقین" است.