انجیل که از بنیان "ج" و "ل" مشتق شده، در لسان وحی به عملکرد عمومی "جنبش و جنبیدن" دلالت دارد. در بسیاری از آیات ریشه جل به "شادی کردن" که همان جنبش و نشاط احساسات و عواطف است ترجمه شده است:
עבדו את יהוה ביראה וגילו ברעדה (مزامیر فصل 2 آیه 11)
خداوند را با ترس عبادت کنید و با لرز شادی نمایید
در آیه فوق مشتق "جیلو" در معنای "شادی کردن" که همان جنبش و خروش است برگردان شده است. در آیه ای دیگر می فرماید:
למען אספרה כל תהלתיך בשערי בת ציון אגילה בישועתך (مزامیر فصل 9 آیه 14)
تا همه تسبیحات تو را بیان کنم در دروازه های دختر صهیون. در نجات تو شادی خواهم نمود.
در آیه فوق نیز مشتق "اجیله" به معنای "شادی کردن" برگردان شده است. دقت شود که مطابق آیه فوق شادی و خروش مومن در "نجات" خداوند است. این مخصوصا از این نظر حائز اهمیت است که کلمه نجات در آیه فوق همان وجه تسمیه ای است که در انجیل خداوند به عیسی داده است:
תאלד דין ברא ותקרא שׁמה ישׁוע הו גיר נחיוהי לעמה מן חטהיהון (انجیل صحیفه متی فصل 1 آیه 21)
و اوپسری خواهد زایید و نام او را یشوع خواهی نهاد، زیرا که او امت خویش را از گناهانشان خواهد رهانید
بعبارت دیگر یشوع وجه تسمیه عیسی بن مریم است و کلمه یشوع به معنای "نجات" است. از اینروست که کتاب این پیامبر که خود به نجات مسمی شده پیام آور اهتزار و شادی نجات خداوند است.
در قرآن نیز مشتق جلا در عملکرد حرکت کردن و جابجایی فیزیکی دلالت دارد:
وَلَوْلَا أَن كَتَبَ اللَّهُ عَلَيْهِمُ الْجَلَاءَ لَعَذَّبَهُمْ فِي الدُّنْيَا وَلَهُمْ فِي الْآخِرَةِ عَذَابُ النَّارِ ﴿الحشر: ٣﴾
و اگر الله اين جلاى وطن را بر آنان مقرّر نكرده بود، قطعاً آنها را در دنيا عذاب مى‌كرد و در آخرت [هم] عذاب آتش داشتند.
نتیجه
انجیل به عملکرد به جنبش و شادی و حرکت در آوردن دلالت دارد. این عملکرد از آنروست که در کلام وحی، نجات و یاری خداوند است که همواره سبب شادی و خروش مومنین است:
و اما من به رحمت تو توکل می‌دارم؛ دل من در نجات تو شادی خواهد کرد (مزامیر فصل 13 آیه 5)
همچنین اشاره شد که نجات دادن (یشوع) همان وجه تسمیه ایست که عیسی بن مریم بدان مسمی شده است. پس با استناد به آیات به مسیح که خود به نجات مسمی است، کتابی داده شد که قرآن آن کتاب را به "شادی و خروش و اهتزاز" (یعنی انجیل) مسمی کرده است. نجات و به تبع آن شادی مومنین در عمل به دستورات کلام وحی است:
قُلْ بِفَضْلِ اللَّهِ وَبِرَحْمَتِهِ فَبِذَٰلِكَ فَلْيَفْرَحُوا هُوَ خَيْرٌ مِّمَّا يَجْمَعُونَ ﴿يونس: ٥٨﴾
بگو: «به فضل و رحمت الله است كه [مؤمنان] بايد شاد شوند.» و اين از هر چه گرد مى‌آورند بهتر است.