آیات قرآن کریم در این خصوص رهنمودهای لازم را ارائه فرموده است:
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا جَاءَكُمُ الْمُؤْمِنَاتُ مُهَاجِرَاتٍ فَامْتَحِنُوهُنَّ اللَّهُ أَعْلَمُ بِإِيمَانِهِنَّ فَإِنْ عَلِمْتُمُوهُنَّ مُؤْمِنَاتٍ فَلَا تَرْجِعُوهُنَّ إِلَى الْكُفَّارِ لَا هُنَّ حِلٌّ لَّهُمْ وَلَا هُمْ يَحِلُّونَ لَهُنَّ وَآتُوهُم مَّا أَنفَقُوا وَلَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ أَن تَنكِحُوهُنَّ إِذَا آتَيْتُمُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ وَلَا تُمْسِكُوا بِعِصَمِ الْكَوَافِرِ وَاسْأَلُوا مَا أَنفَقْتُمْ وَلْيَسْأَلُوا مَا أَنفَقُوا ذَٰلِكُمْ حُكْمُ اللَّهِ يَحْكُمُ بَيْنَكُمْ وَاللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ ﴿الممتحنة: ١٠﴾
اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، چون زنان با ايمان مهاجر، نزد شما آيند آنان را بيازماييد. الله به ايمان آنان داناتر است. پس اگر آنان را باايمان تشخيص داديد، ديگر ايشان را به سوى كافران بازنگردانيد: نه آن زنان بر ايشان حلالند و نه آن [مردان] بر اين زنان حلال. و هر چه خرج [اين زنان] كرده‌اند به [شوهران] آنها بدهيد، و بر شما گناهى نيست كه -در صورتى كه مَهرشان را به آنان بدهيد- با ايشان ازدواج كنيد، و به پيوندهاى قبلى كافران متمسك نشويد [و پايبند نباشيد ]و آنچه را شما [براى زنان مرتد و فرارى خود كه به كفار پناهنده شده‌اند] خرج كرده‌ايد، [از كافران] مطالبه كنيد، و آنها هم بايد آنچه را خرج كرده‌اند [از شما] مطالبه كنند. اين حكم خداست [كه] ميان شما داورى مى‌كند، و خدا داناى حكيم است.
در آیات فوق الله دستور به آزمودن افراد تازه مسلمان داده است. بدین معنا که زن یا مرد تازه مسلمان باید مورد امتحان قرار گیرند.
مثلا اگر کسی مدعی است که به قرآن ایمان آورده باید بتواند دستورات قرآنی را بیان کرده و با استناد به آیات قرآن در خصوص آنها توضیح دهد. چرا که کتاب یک مسلمان قرآن است. لیکن بسیاری هستند که ادعای اعتقاد به قرآن را دارند اما یکبار هم قرآن را مطالعه نکرده اند! یا باید مرد یا زن را بواسطه دستورات آزمود: مثلا آیا زن یا مرد تازه مسلمان حاضر است مجالس شرک و کفر را ترک کند؟ یا رضایت خاطر خانواده و دوست و آشنا را بر دستورات قرآن ترجیح می دهد؟؟ پس اجرای عملی احکام و فرائض نیز مهم است.
همچنین در نظر داشته باشید که ایمان و زندگی با ایمان سفری است به طول یک عمر! اینطور نیست که با یک ادعا یا مدتی سلوک در سبیل الهی و سپس کنار کشیدن از آن بتوانیم ایمان را اثبات کنیم. در این خصوص توصیه میکنم که آیات فصل 13 صحیفه متی از انجیل را که در خصوص مثل برزگر و تشریح آن است را مطالعه فرمایید:
و در همان روز، عیسی از خانه بیرون آمده، به کناره دریا نشست 2 و گروهی بسیار بر وی جمع آمدند، بقسمی که او به کشتی سوار شده، قرار گرفت و تمامی آن گروه بر ساحل ایستادند؛ 3 و معانی بسیار به مثلها برای ایشان گفت: «وقتی برزگری بجهت پاشیدن تخم بیرون شد. 4 و چون تخم می‌پاشید، قدری در راه افتاد و مرغان آمده، آن را خوردند. 5 و بعضی برسنگلاخ جایی که خاک زیاد نداشت افتاده، بزودی سبز شد، چونکه زمین عمق نداشت، 6 و چون آفتاب برآمد بسوخت و چون ریشه نداشت خشکید. 7 و بعضی در میان خارها ریخته شد و خارها نمو کرده، آن را خفه نمود. 8 و برخی در زمین نیکو کاشته شده، بار آورد، بعضی صد وبعضی شصت و بعضی سی. 9 هر‌که گوش شنوادارد بشنود.» .............. 18 پس شما مثل برزگر را بشنوید. 19 کسی‌که کلمه ملکوت را شنیده، آن را نفهمید، شریر می آید و آنچه در دل او کاشته شده است می‌رباید، همان است آنکه در راه کاشته شده است. 20 و آنکه بر سنگلاخ ریخته شده، اوست که کلام را شنیده، فی الفور به خشنودی قبول می‌کند، 21 و لکن ریشه‌ای در خود ندارد، بلکه فانی است و هرگاه سختی یا صدمه‌ای به‌سبب کلام بر او وارد آید، در ساعت لغزش می‌خورد. 22 و آنکه در میان خارها ریخته شد، آن است که کلام را بشنود واندیشه این جهان و غرور دولت، کلام را خفه کند و بی‌ثمر گردد. 23 و آنکه درزمین نیکو کاشته شد، آن است که کلام را شنیده، آن را می‌فهمد و بارآور شده، بعضی صد و بعضی شصت و بعضی سی ثمر می‌آورد.»
نتیجه
زنان همواره قبل از ازدواج باید از خود سوال کنند که آیا طبق موازین اعتقادی شوهرشان، حاضرند فرزندی را تربیت کنند؟ چرا که اصولا این شوهران هستند که فرزندانشان را نیز به همان کیش و آیین خود در می آورد و اگر شوهری مشرک باشد کانون خانواده و فرزندان را نیز به شرک سوق می دهد. لذا بر اساس آیه فوق، امتحان کردن ایمان مرد یا زن "مدعی اسلام" ضروری است تا مشخص شود که ایمان او به دین خالص است و ایمان وسیله ای برای رسیدن به چیز دیگری غیر از تسلیم شدن در برابر الله نیست.
إِلَّا الَّذِينَ تَابُوا وَأَصْلَحُوا وَاعْتَصَمُوا بِاللَّهِ وَأَخْلَصُوا دِينَهُمْ لِلَّهِ فَأُولَٰئِكَ مَعَ الْمُؤْمِنِينَ وَسَوْفَ يُؤْتِ اللَّهُ الْمُؤْمِنِينَ أَجْرًا عَظِيمًا ﴿النساء: ١٤٦﴾
مگر كسانى كه توبه كردند و [عمل خود را] اصلاح نمودند و به الله تمسّك جُستند و دين خود را براى الله خالص گردانيدند كه [در نتيجه] آنان با مؤمنان خواهند بود، و به زودى الله مؤمنان را پاداشى بزرگ خواهد بخشيد.