طبق آیات قرآن، کلام مقدس قرآن سخن فرستاده الله، همان جبرئیل است:
إِنَّهُۥ لَقَوْلُ رَسُولٍۢ كَرِيمٍ ذِى قُوَّةٍ عِندَ ذِى ٱلْعَرْشِ مَكِينٍۢ مُّطَاعٍۢ ثَمَّ أَمِينٍۢ (سوره تکویر آیات 19 تا 21)
كه [قرآن] سخن فرستاده بزرگوارى است که نيرومند است و در پيشگاه خداوند عرش صاحب قدرت، از او فرمانبرداری می شود و او امین (یعنی مورد اعتماد خداوند) است
لیکن در قرآن فرموده که خود جبرئیل این کلام را به اذن یعنی اجازه الله برای ما نازل کرده:
قُلْ مَن كَانَ عَدُوًّا لِّجِبْرِيلَ فَإِنَّهُ نَزَّلَهُ عَلَىٰ قَلْبِكَ بِإِذْنِ اللَّهِ مُصَدِّقًا لِّمَا بَيْنَ يَدَيْهِ وَهُدًى وَبُشْرَىٰ لِلْمُؤْمِنِينَ ﴿البقرة: ٩٧﴾
بگو: «كسى كه دشمن جبرئيل است [در واقع دشمن الله است] چرا كه او، به فرمان الله، قرآن را بر قلبت نازل كرده است، در حالى كه مؤيد [كتابهاى آسمانى] پيش از آن، و هدايت و بشارتى براى مؤمنان است.»
و اینکه جبرئیل قرآن را "از جانب الله" نازل کرده است نه از جانب خود!
قُلْ نَزَّلَهُ رُوحُ الْقُدُسِ مِن رَّبِّكَ بِالْحَقِّ لِيُثَبِّتَ الَّذِينَ آمَنُوا وَهُدًى وَبُشْرَىٰ لِلْمُسْلِمِينَ ﴿النحل: ١٠٢﴾
بگو: «آن را روح القدس از طرف پروردگارت به حق فرود آورده، تا كسانى را كه ايمان آورده‌اند استوار گرداند، و براى تسلیم شوندگان هدايت و بشارت است. «
نتیجه
قرآن سخن جبرئیل است لیکن جبرئیل، قرآن را اولا به اذن یعنی اجازه الله و ثانیا پیامی از جانب الله بر محمدنبی نازل نموده است. پس وقتی جبرئیل در قرآن می فرماید: "ان اعبدونی هذا صراط مستقیم" بدان معناست که این سخن "پیامی از جانب الله" است و جبرئیل پیام الله را برای ما انتقال داده است. لذا ضمیر "من" در این آیه و آیات مشابه، به شخص جبرئیل یا محمد بر نمی گردد! بلکه به "الله" دلالت دارد. چرا که این قرآن که سخن جبرئیل است از جانب الله نازل شده است:
أَمْ يَقُولُونَ افْتَرَاهُ بَلْ هُوَ الْحَقُّ مِن رَّبِّكَ لِتُنذِرَ قَوْمًا مَّا أَتَاهُم مِّن نَّذِيرٍ مِّن قَبْلِكَ لَعَلَّهُمْ يَهْتَدُونَ ﴿السجدة: ٣﴾
آيا مى‌گويند: «قرآن را بهم بافته است»؟ [نه چنين است] بلكه آن حقّ و از جانب پروردگار توست، تا مردمى را كه پيش از تو بيم‌دهنده‌اى براى آنان نيامده است هشدار دهى، اميد كه راه يابند.