قبلا در پست مربوط به نشانه های برتری بنی اسرائیل اشاره شد که آنچکه سبب برتری بنی اسرائیل بر دیگر اقوام بوده نازل شدن حکم و کتاب و نبوت در این خاندان است:
أَمْ يَحْسُدُونَ النَّاسَ عَلَىٰ مَا آتَاهُمُ اللَّهُ مِن فَضْلِهِ فَقَدْ آتَيْنَا آلَ إِبْرَاهِيمَ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَآتَيْنَاهُم مُّلْكًا عَظِيمًا ﴿النساء: ٥٤﴾
إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَىٰ آدَمَ وَنُوحًا وَآلَ إِبْرَاهِيمَ وَآلَ عِمْرَانَ عَلَى الْعَالَمِينَ ﴿آل‌عمران: ٣٣﴾
این حکم و کتاب و نبوت، بنی اسرائیل را به عهد و میثاق الهی ملزم ساخته است و بر این اساس است که ایشان برگزیده ملت ها می باشند و موظفند که به میثاق و عهد الهی پایبند باشند و قرآن نیز به الزام رعایت و وفا به این عهد اشاره فرموده است:
يَا بَنِي إِسْرَائِيلَ اذْكُرُوا نِعْمَتِيَ الَّتِي أَنْعَمْتُ عَلَيْكُمْ وَأَوْفُوا بِعَهْدِي أُوفِ بِعَهْدِكُمْ وَإِيَّايَ فَارْهَبُونِ ﴿البقرة: ٤٠﴾
اى فرزندان اسرائيل، نعمتهايم را كه بر شما ارزانى داشتم به ياد آريد، و به پيمانم وفا كنيد، تا به پيمانتان وفا كنم، و تنها از من بترسيد.
بنابر آیه فوق از قرآن، عهد و میثاق بنی اسرائیل با پروردگار کماکان در جریان است و مفاد این عهد و میثاق الهی همان احکامی است که پروردگار در تورات و انجیل نازل فرموده است. بگونه ای که قرآن به محمدنبی هشدار می دهد تا ابلاغ کند که:
قُلْ يَا أَهْلَ الْكِتَابِ لَسْتُمْ عَلَىٰ شَيْءٍ حَتَّىٰ تُقِيمُوا التَّوْرَاةَ وَالْإِنجِيلَ وَمَا أُنزِلَ إِلَيْكُم مِّن رَّبِّكُمْ وَلَيَزِيدَنَّ كَثِيرًا مِّنْهُم مَّا أُنزِلَ إِلَيْكَ مِن رَّبِّكَ طُغْيَانًا وَكُفْرًا فَلَا تَأْسَ عَلَى الْقَوْمِ الْكَافِرِينَ ﴿المائدة: ٦٨﴾
بگو: «اى اهل كتاب، تا به تورات و انجيل و آنچه از پروردگارتان به سوى شما نازل شده است عمل نكرده‌ايد بر هيچ [آيين بر حقى] نيستيد.» و قطعاً آنچه از جانب پروردگارت به سوى تو نازل شده، بر طغيان و كفر بسيارى از آنان خواهد افزود. پس بر گروه كافران اندوه مخور.
نتیجه
مطابق آیات الله، عهد الهی با بنی اسرائیل (و نیز مومنینی که به قرآن ایمان دارند) کماکان پابرجاست. بر آن اساس، کسانیکه عهدالهی را حفظ میکنند چه از پیروان تورات و انجیل باشند و چه از پیروان قرآن، نزد الله بهترین پاداش را دارند:
كُنتُمْ خَيْرَ أُمَّةٍ أُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ تَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَتَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنكَرِ وَتُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَلَوْ آمَنَ أَهْلُ الْكِتَابِ لَكَانَ خَيْرًا لَّهُم مِّنْهُمُ الْمُؤْمِنُونَ وَأَكْثَرُهُمُ الْفَاسِقُونَ ﴿آل‌عمران: ١١٠﴾
شما بهترين امتى هستيد كه براى مردم پديدار شده‌ايد: به كار پسنديده فرمان مى‌دهيد، و از كار ناپسند بازمى‌داريد، و به الله ايمان داريد. و اگر اهل كتاب ايمان آورده بودند قطعاً برايشان بهتر بود؛ برخى از آنان مؤمنند و[لى] بيشترشان نافرمانند.