در مورد داود نبی چون شاکی و شاهدی نبود دلیلی هم برای مجازات دنیوی وجود نداشت .وقتی که شاکی وجود نداشته باشد اصلا پرونده ای شکل نمی گیرد چه برسد به قصاص .
زن و مرد ندارد بنا به دستور تورات جرم هر شخصی باید با شهادت شاهدان اثبات شود.
تثنيه ۱۵:۱۹
یک شاهد بر کسی برنخیزد، به هر تقصیر و هر گناه از جمیع گناهانی که کرده باشد، به گواهی دو شاهد یا به گواهی سه شاهد هر امری ثابت شود.
در مورد قسمت بعدی سوال تان:
در قرآن نیز دقیقا به همین شکل است و مردان می توانند بدون شاهد زنان خود را مورد اتهام قرار بدهند:
سوره نور:
وَالَّذِينَ يَرْمُونَ أَزْوَاجَهُمْ وَلَمْ يَكُن لَّهُمْ شُهَدَاءُ إِلَّا أَنفُسُهُمْ فَشَهَادَةُ أَحَدِهِمْ أَرْبَعُ شَهَادَاتٍ بِاللَّـهِ ۙ إِنَّهُ لَمِنَ الصَّادِقِينَ ﴿٦﴾ وَالْخَامِسَةُ أَنَّ لَعْنَتَ اللَّـهِ عَلَيْهِ إِن كَانَ مِنَ الْكَاذِبِينَ ﴿٧﴾ وَيَدْرَأُ عَنْهَا الْعَذَابَ أَن تَشْهَدَ أَرْبَعَ شَهَادَاتٍ بِاللَّـهِ ۙ إِنَّهُ لَمِنَ الْكَاذِبِينَ ﴿٨﴾وَالْخَامِسَةَ أَنَّ غَضَبَ اللَّـهِ عَلَيْهَا إِن كَانَ مِنَ الصَّادِقِينَ ﴿٩﴾
و آنان که پرتاب کنند بسوی زنان خود (پرتابکردن بمعنی نسبت زنا دادن است) و نباشدشان گواهانی جز خویشتن پس گواهی یکیشان چهار گواهی است سوگند به خدا که آن مرد است از راستگویان (۶) و پنجمین آنکه لعنت خدا باد بر او اگر باشد از دروغگویان (۷) و دور میکند از زن شکنجه را که گواهی دهد چهار گواهی سوگند به خدا که آن مرد است از دروغگویان (۸) و پنجمین آنکه خشم خدا بر او باد اگر آن مرد است از راستگویان (۹)
اما این اتهام ها در صورتی که غلط باشد با وجود اینکه مجازات دنیوی ندارد اما در عوض لعنت الله و گناه بزرگی در پی خواهد داشت:
نور:23
إِنَّ الَّذِينَ يَرْمُونَ الْمُحْصَنَاتِ الْغَافِلَاتِ الْمُؤْمِنَاتِ لُعِنُوا فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ وَلَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ
کسانی که به زنان پاکدامنِ بی گناه و مؤمن، تهمت ميزنند، در دنیا و آخرت از رحمت خدا محروماند و سزای ایشان عذابی عظیم است.
در تورات هم از آیات زیر مشخص می شود که اگر مرد بی دلیل زنش را متهم کرده باشد، نزد الله گناهکار است:
اعداد ۵:
۲۹این است قانون غیرت، هنگامی که زن از شوهر خود برگشته، نجس شده باشد.
۳۰ یا هنگامی که روح غیرت بر مرد بیاید، و بر زنش غیور شود، آنگاه زن را به حضور خداوند برپا بدارد، و کاهن تمامی این قانون را دربارۀ او اجرا دارد.
۳۱ پس آن مرد از گناه مبرا شود، و زن گناه خود را متحمل خواهد بود.